کولیس دیجیتال در مقابل شماره گیری
انواع مختلفی از کولیس وجود دارد: دیجیتال، شماره گیری و ورنیه. ما از ورنیه صرف نظر می کنیم و تفاوت بین شماره گیری و دیجیتال را نشان می دهیم.
کالیپرهای صفحه از یک سیستم مکانیکی متشکل از یک قفسه و پینیون استفاده می کنند، یک مجموعه دنده در داخل نیز وجود دارد که صفحه را با افزایش یک هزارم اینچ (یا صدم میلی متر) حرکت می دهد. برای خواندن، "مهمترین" مقدار از قانون و مقدار کسری از شماره گیری خوانده می شود. نکته خوب در مورد کولیس صفحه این است که آنها از باتری استفاده نمی کنند و اگرچه ضد آب نیستند، حتی اگر مرطوب باشند به خوبی کار می کنند.
نقاط ضعفی نیز وجود دارد: اگر رها شوند، قفسه و پینیون می‌توانند از تراز خارج شوند (مخصوصاً در کالیپرهای ارزان‌تر) و کالیبراسیون مجدد آن دشوار است. خواندن آنها کمی سخت تر است و اغلب یا امپراتوری یا متریک هستند (اما نه هر دو).
کالیپرهای دیجیتال هیچ سیستم قفسه/پینیون/دنده ندارند. این باعث می‌شود که آنها مقاوم‌تر از ضربه باشند که ما آن را دوست داریم (از آنجایی که کمی دست و پا چلفتی هستیم و چند بار کولیس را انداخته‌ایم).
کولیس های دیجیتال همچنین می توانند به راحتی از اینچ به میلی متر و پشت تبدیل شوند که ما واقعاً دوست داریم زیرا بسیاری از وسایل الکترونیکی ترکیبی هستند.
بنابراین چگونه یک کولیس دیجیتال بدون چرخ دنده کار می کند؟ به نظر می رسد که در زیر پوشش پلاستیکی 'خط کش' یک طرح مسی حکاکی شده است. قسمت کشویی دارای یک برد مدار با نوارهای نازک است که شبیه یک "شانه" است. شانه و لنت های مسی شبکه ای از خازن ها را تشکیل می دهند، دو صفحه رسانا که توسط پوشش پلاستیکی دی الکتریک از هم جدا شده اند. همانطور که شانه روی الگوی مسی می لغزد، ظرفیت بین صفحات تغییر می کند. اگر الگوها به طور دقیق حکاکی شوند، حتی تغییرات بسیار کوچک در ظرفیت را می توان با یک رابط آنالوگ (مانند تایمر RC یا نوسانگر) تشخیص داد.
این بدان معنی است که اگر دی الکتریک تغییر کند می تواند قرائت ها را خراب کند. به همین دلیل، کولیس های دیجیتال در صورت کثیف یا خیس بودن می توانند خوانش های پرش را نشان دهند.
